Er wordt al gerefereerd naar de pony in 1016, te New Forest, een Engels district, tussen Southampton en Bournemouth. In die tijd waren het nog rasechte pony's, die later veredeld werden met paardenrassen als de Arabier en de Engelse volbloed zodat ze sneller en iets groter werden. Vroeger werd de New Forester vooral gebruikt als trekdier in de landbouw en voor het vervoer van mensen.

Er leven in landelijke gebieden en de bossen in New Forest nog pony's die net niet echt wild zijn, maar toch nog in kuddes in de vrije natuur grazen. Deze hebben vaak wel een eigenaar en staan dan onder toezicht van iemand die tegen vergoeding de paarden in de gaten houdt.

Rond 1957 kwamen de eerste New Foresters naar Nederland, vooral om gebruikt te worden als pony waarop kinderen prettig kunnen rijden. De New Forest pony heeft ruimere en soepeler gangen dan de Shetlandpony, die vaak gebruikt wordt voor de allerkleinsten. De New Forest pony's waren voor Nederlanders aantrekkelijk omdat het sterke pony's zijn, die graag werken en vriendelijk zijn voor mensen. In 1957 werd het stamboek opgericht en de New Forester werd in de daaropvolgende jaren enorm populair in Nederland. Sommige andere ponyrassen werden pas in de jaren 1960 naar Nederland gehaald, zoals de Haflinger en de Connemara pony

Het Nederlandse New Forest stamboek is een gesloten stamboek. Dat wil zeggen dat er geen kruisingen worden ingeschreven. Er zijn keuringen voor dekhengsten en voor jonge hengsten. Voor de merries zijn er jaarlijks zes regionale en één landelijke keuring. Er bestaan predicaten, die worden uitgegeven: sterpaard, preferent en prestatie. Prestatie: pony, dekhengst, fokhengst en fokmerrie. Veulens met minimaal vijfentwintig procent New Forest bloed kunnen worden opgenomen in het wedstrijdregister.

Het Belgian New Forest Pony Studbook bevat zo'n vijfhonderd inschrijvingen van rasechte New Foresters. Er is jaarlijks een grote merriekeuring en een gefaseerde hengstenkeuring.