Leiderschap van mens naar paard
De enige manier om uw paard goed te kunnen opvoeden, is door de leidende rol op je te nemen. Bij mensen die veel gevoel voor paarden hebben, zal dit vanzelf gaan.
Zij meten zich automatisch de rol van de dominante merrie merrie en beschermer van een hengst aan. Wanneer je hier toe in staat
bent, zal de communicatie tussen mens en dier gemakkelijk verlopen. Sommige paarden beseffen automatisch dat u als mens dominat bent, echter zijn er ook dieren, bijvoorbeeld door hun geslacht , vaak zijn dit hengsten, of juigdige overmoed, proberen grenzen te overschrijden. Hoewel ik nogmaalt wil benadrukken dat het niet voor alle paarden noodzakelijk is, en een paard zich in de meeste gevallen als van zelfsprekend schikt naar jouw leiderschap, zal je soms toch duidelijk grenzen moeten bepalen.
Acceptatie van jouw leiderschap,
Het is heel belangrijk dat je je niet opzij laat duwn in het leefgebied van je paard. Allereerst begroet je het paard, en vervolgens begeef je zich vrij door de stal of wei. Het paard moet dan plaats maken voor de baas, nooit andersom. Mocht het dier proberen jou uit zijn territorium te verdrijven, bestraf dit dan onmiddelijk. Duw het paard weg, en gebruik de stem (NIET SCHREEUWEN) In de paardenwereld worden onwillige veulens ook direct door hun moeder gestraft, maar er wordt geen wrok gekoesterd. Als het dier gestraft is, moet de zaak al afgedaan beschouwd worden en beginnen we met een schone lei. Het gebeurt zelden dat een merrie of ruin het leiderschap opeist. Een hengst daarintegen , is er van nature op ingesteld concurrentie te verjagen, en zou kunnen proberen te domineren.
Zelf beheersing en grenzen bepalen!
Zelfbeheersing is onotbeerlijk in de omgang met paarden. Drift en woede bereikt u slechts dat het paard bang van je wordt en dus negatieve ervaringen met mensen ervaart! Het kan gebeuren dat je na een val van een paard in een woedende bui uitbreekt en het dier dit overzich heen krijgt. Van deze kwaadheid kan je gebruik maken om je angst om weer op te stijgen te overwinnen, maak alleen alstjeblieft de menselijke fout deze woude te uiten op het paard. Het zal best eens gebeuren dat je het gevoel hebt dat een paard het bloed onder je nagels probeert te halen. Maar dan nog : straf het dier NOOIT uit woede. Simpelweg tot ti4en tellen heeft al menig paardeneigenaar behed voor een woede uitbarsting waar hij of zij later spijt van zou krijgen. Bovendien werkt straffen uit kwaadheid avenrechts! Een overbekend voorbeeld is een paard in een weiland dat zich niet laat vangen. Er zullen weinig paardeneigenaren zijn die, nadat ze hun paard een halfuur door het weiland gevolgd hebben, nog steeds opgewekt lopen te fluiten. Wanner je paard je ontloopt, let dan allereerst op je eigen houding. Gedraag je je misschien erg dominant, dus loop je misschien te recht op? Kijk je het dier te strak aan? Dan zal het dier inderdaad meer de neging hebben je te ontvluchten. Zeker als je daarbij hard en luid de naam van het paard schreeuwt. Laat het dier zich uiteindelijk pakken beloon hem dan, hoe moeilijk dat ook mag zijn. Wordt een paard op zo'n moment gestraft, dan kan je veranuit gaan dat je hij de volgende je weer opnieuw ontloopt. Om dat te voorkomen, is het belangrijk om hem te belonen. beloon hem met een knuffel of een brokje.
Soms zul je je jonge paard moeten vertellen hoe de verhoudingen liggen. 'Tot hier en niet verder, ik ben de baas'. Helaas zijn sommige mensen van mening dat een paard overtuigd kan worden door een pak slaag. Wanneer u dit als waarheid aanneemt, is het eindresultaat van jouw "training" een voorgoed bedorven paard. Voordat je een paard staft moet je ervan overtuigd zijn of het wel zijn schuld is, handelt het dier uit onbegrip? Of misschien uit angst? Duidelijk dat je leiderschap betwist. Een dier dat niet begrijpt waarom hij gestraft wordt, zal het vertrouwen in zijn baas zeer zeker verliezen. Het doet wonderen wanneer je het paard straft wanneer het dier zich echt misdraagt (een ruk aan het halster touw of een corricerende tik met zweepje te geven) om met een boze stem foei te zeggen. Het paard zal dit woord dat associëren met straf. Wanneer je dit meerdere keren hebt gedaan kun je de keer daarop de straf volstaan met alleen het woord foei! Het spreekt voor zich dat u een paard NOOIT met de zweep in het gezicht slaat!
Maak jouw eigen website met JouwWeb