In 1930 zijn in Noord Duitsland voltigeoefeningen ontwikkeld met als doel kinderen met de ruitersport en paardrijtechnieken bekend te maken. Kinderen konden goedkoop kennismaken met het paard door middel van voltigeren. Talentvolle voltigeurs, degenen die gevoel hadden voor het paard, werden geselecteerd en gesponsord door de rijvereniging om zich verder te ontwikkelen in de paardenvakmanschap.
Duitsland heeft voltige gebruikt om te voorkomen dat het paardenvakmanschap zou verdwijnen door gebrek aan geld (industrialisatie).

Met dit oorspronkelijke doel: kinderen goedkoop een goede basis techniek mee te geven voor het paardrijden is ook in Nederland begonnen met voltigeren in 1976. Kinderen konden goedkoop het wezen "paard" ervaren door het te verzorgen maar vooral door het in allerlei houdingen leren aanpassen aan het ritme van het paard. Het paard stond daarbij centraal en een ontspannen en onafhankelijke zit kon op die manier al jong worden aangeleerd.