Overige informatie:

Als veulen had Corlandus zulke lange benen dat hij niet zonder menselijke hulp overeind kon komen. Dat beviel hem eigenlijk maar niets want hij had een sterk karakter en wilde zichzelf redden. Als jaarling verkocht zijn fokker hem aan Maas Hell. Margit Otto-Crépin zag Corlandus voor het eerst in 1981, net nadat hij zich onder Peter Mohr had geselecteerd voor het Bundeschampionat. Ze was direct onder de indruk van de grote Cor de la Bryère-zoon maar hij bleek vooralsnog niet te koop. Hij ging naar Amerika om daar de Holsteiner fokkerij te promoten en kwam pas als zevenjarige terug in Europa. Hij had al een behoorlijke reputatie opgebouwd vanwege zijn enorme aanleg en intelligentie. Toen kon Otto-Crépin hem wel kopen en ze startte hem in de Lichte Tour. Hij had een dominant karakter en liet zich niets afdwingen. Ze sloten hun compromissen en dat bleek een uitstekende keuze. Na een succesvolle carrière werd Corlandus in 1992 teruggetrokken uit de sport en in 2001, op 25-jarige leeftijd, kwam er een einde aan het leven van het veelwinnende dressuurpaard.